[isim] Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare
- "Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm."
Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti
- "Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı."
Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare
- "Cinayet izleri."
Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser
- "O çağ uygarlığından iz kalmadı."
Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit
Kelime Anlamı Kaynağı: Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü
Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:
- İ ile Başlayan Kelimeler
- İ ile Biten Kelimeler
- Z ile Başlayan Kelimeler
- Z ile Biten Kelimeler
- Iz ile Başlayan Kelimeler
- Iz ile Biten Kelimeler
- İçerisinde iz Geçen Kelimeler
Iz kelimesi baş harfi İ son harfi Z olan bir kelimedir. Başında İ, sonunda Z olan kelimenin 1. harfi i, 2. harfi z. Başında İ ve sonunda Z olan 2 harfli kelime.
Bu kelimenin harfleri ile başka kelime bulunamadı.