S ile Biten Kelimeler

İRİS

[isim] Saydam tabaka ile göz merceği arasında bulunan, ince, kasılabilen bir zardan oluşan, gözün renkli bölümü

KARAKONCOLOS

[isim] Çocukları korkutmak için kendisinden söz edilen, gerçek dışı bir yaratık, umacı, hayalet; Çok çirkin kimse

MAKAS

[isim] Bir eksen çevresinde dönebilecek biçimde çapraz eklemlenmiş, birbirine bakan yüzleri keskin iki çelik lamadan oluşmuş, arasına yerleştirilen herhangi bir şeyi kesmeye yarayan araç, sındı; Birbirine komşu iki demir yolu hattını hemen bunların uzantısındaki üçüncü hatta bağlamaya yarayan alet; Birbirini kesen demir yolu kavşağı; Bazı araçlarda üst üste konulmuş birkaç yassı çelikten yay; Çatı ve köprülerde genellikle ağaç veya çelikten yapılan, ağırlığı karşılıklı iki ayağa veya duvara aktaran çatılmış kiriş sistemi; Mobilyalarda yukarıdan aşağıya doğru açılan kapakları yatay konumda tutmak amacıyla yapılmış mafsallı, kollu kapak aracı; Çalma, kırpma; Dirsek; Üst uçları birbirine bağlı, alt uçları açık olan iki direkten kurulmuş, ağırlık kaldırma düzeni; Bazı eklem bacaklı hayvanların ön ayaklarında bulunan, savunma ve saldırmada kullanılan kıskaç

"Her iki eliyle kullanırdı makasıyla tarağını."

MENDERES

[isim] Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım

[isim] Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım

MÜDERRİS

[isim] Ders veren, profesör; Medresede veya camide öğretmen

KLİTORİS

[isim] Bızır

BİKES

[sıfat] Kimsesiz; Kimsesiz olarak

"Memleket öksüz, bikes ve sahipsiz kalakalmıştır."

BAS

[isim] En kalın erkek sesi; Sesi böyle olan sanatçı; En kalın sesli orkestra çalgısı

[isim] İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser; Bir topluluğu yöneten kimse; Başlangıç; Temel, esas; Arazide en yüksek nokta; Bir şeyin genellikle toparlakça ucu; Bir şeyin uçlarından biri; Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet; Para değiştirirken verilen veya alınan üstelik, sarrafiye; Bir şeyin yakını veya çevresi; "Önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün" anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz; Güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği; Deniz teknelerinde ön taraf

"Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı."; "Cumhurbaşkanı devletin başıdır."; "Hafta başı. Ay başı. Yılbaşı. Satır başı."; "Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para."; "Dağın başı. Tepenin başı."; "Toplu iğne başı."; "Bu müjde verilince acele yerinden kalktı, merdiven başına yürüdü."; "Yirmi baş koyun. On baş sığır. Üç baş soğan."; "Mangal başı. Havuz başı."; "Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı."; "Başa güreşmek."

[isim] İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser; Bir topluluğu yöneten kimse; Başlangıç; Temel, esas; Arazide en yüksek nokta; Bir şeyin genellikle toparlakça ucu; Bir şeyin uçlarından biri; Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet; Para değiştirirken verilen veya alınan üstelik, sarrafiye; Bir şeyin yakını veya çevresi; "Önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün" anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz; Güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği; Deniz teknelerinde ön taraf

"Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı."; "Cumhurbaşkanı devletin başıdır."; "Hafta başı. Ay başı. Yılbaşı. Satır başı."; "Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para."; "Dağın başı. Tepenin başı."; "Toplu iğne başı."; "Bu müjde verilince acele yerinden kalktı, merdiven başına yürüdü."; "Yirmi baş koyun. On baş sığır. Üç baş soğan."; "Mangal başı. Havuz başı."; "Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı."; "Başa güreşmek."

HARS

[isim] Tarla sürme; Kültür

KOSİNÜS

[isim] Tümler açının sinüsü

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü