K ile Başlayan Kelimeler

KEMANİ

[isim] Alaturka müzikte keman çalan kimse

KISIRGANMAK

[-i] Esirgeyip bir şeyi vermekten çekinmek

KAPAN

[isim] Bazı hayvanları yakalamak için kullanılan, hayvanın ayağının değmesiyle işleyen tuzak; Düzen, hile

"Onlar beni kapana koyacaklarını sanadursunlar."

[isim] Bazı hayvanları yakalamak için kullanılan, hayvanın ayağının değmesiyle işleyen tuzak; Düzen, hile

"Onlar beni kapana koyacaklarını sanadursunlar."

KESKİN

[sıfat] Çok kesici, iyi kesen; Tiz (ses); Kırıcı, incitici; Etkili, sert; Acı, üzüntü veren; Zampara

"Sonunda keskin bir taşı testere gibi kullanarak ipi incelte incelte kopardı."; "Bir kadın sesiydi bu. İnce ve keskin, dikkati hemen kapan ve bırakmayan bir ses."; "En yakın dostlarının bile kusurlarını keskin bir dille yüzlerine vururmuş."; "Nihayet güneş doğdu, sis ve duman içinde çölün sabahlarında esen serin ve keskin rüzgârla üşüdük."; "Öyle de keskinmiş ki bu kadın, yaptığı tüm kocakarı ilaçları her hastalığı şıp diye kesiyormuş."

[sıfat] Çok kesici, iyi kesen; Tiz (ses); Kırıcı, incitici; Etkili, sert; Acı, üzüntü veren; Zampara

"Sonunda keskin bir taşı testere gibi kullanarak ipi incelte incelte kopardı."; "Bir kadın sesiydi bu. İnce ve keskin, dikkati hemen kapan ve bırakmayan bir ses."; "En yakın dostlarının bile kusurlarını keskin bir dille yüzlerine vururmuş."; "Nihayet güneş doğdu, sis ve duman içinde çölün sabahlarında esen serin ve keskin rüzgârla üşüdük."; "Öyle de keskinmiş ki bu kadın, yaptığı tüm kocakarı ilaçları her hastalığı şıp diye kesiyormuş."

KARANFİLGİLLER

[isim] İki çeneklilerden, örnek bitkisi karanfil olan, çöven, karamuk vb. cinsleri içine alan bir familya

KOZMOPOLİT

[sıfat; isim] Çeşitli uluslardan kimseleri barındıran, içinde bulunduran; Ulusal özelliklerini yitirmiş kimse

"Kapağı Londra'ya atan Avrupalılar hep bu kozmopolit semtte barınmış."; "Namık Cemil, milletini hiçe sayan kozmopolitlerden de değildi."

KÖŞKERLİK

[isim] Köşkerin yaptığı iş

KIPRAMA

[isim] Kıpırdama, kıpramak işi

KELEPÇELİ

[sıfat; zarf] Kelepçesi olan; Bileklerine kelepçe takılmış olan; Kelepçe takılı olarak

KİNİN

[isim] Kınakınadan elde edilen ve sıtmanın tedavisinde kullanılan beyaz alkaloit, kinin sülfatı

"İkinci gün sıtmadan şüphelendik, kuvvetli dozda kinin verdik."

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü