[isim] Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı
- "... şöyle demiştim, böyle yapmıştım, diyene burun büker."
Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü
- "Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum."
Kibir, büyüklenme
- "Burnundan yanına varılmıyor."
Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü
Kelime Anlamı Kaynağı: Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü
Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:
- B ile Başlayan Kelimeler
- B ile Biten Kelimeler
- N ile Başlayan Kelimeler
- N ile Biten Kelimeler
- Burun ile Başlayan Kelimeler
- Burun ile Biten Kelimeler
- İçerisinde burun Geçen Kelimeler
Burun kelimesi baş harfi B son harfi N olan bir kelimedir. Başında B, sonunda N olan kelimenin 1. harfi b, 2. harfi u, 3. harfi r, 4. harfi u, 5. harfi n. Başında B ve sonunda N olan 5 harfli kelime.