[isim] Bir şeyin esas tutulan yüzü, arka karşıtı
- "Beş on kişi, köşkün önünde toplandık."
[sıfat] Bir şeyin esas tutulan yüzünün baktığı yer, karşı
- "Altmış yaşında anamın önünde sigara içmek istemezdim."
Bir kimsenin ilerisi
- "Bir aralık önümüzden şarkı sesleri geldi."
Yakın gelecek zaman
- "Önümüz kış."
Giyeceklerin genellikle göğsü örten bölümü
- "Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık."
Önce olan, ilk
- "Ön söz. Ön görüşme."
Civar, yöre
- "Kanlıca önlerine geldiler."
Benzerler arasında bakılan veya gidilen yönde olan
- "Ben, Anafartalar'da Mustafa Kemal'in bulunduğu en ön siperlerde de kurşun attım."
Kelime Anlamı Kaynağı: Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü
Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:
- Ö ile Başlayan Kelimeler
- Ö ile Biten Kelimeler
- N ile Başlayan Kelimeler
- N ile Biten Kelimeler
- Ön ile Başlayan Kelimeler
- Ön ile Biten Kelimeler
- İçerisinde ön Geçen Kelimeler
Ön kelimesi baş harfi Ö son harfi N olan bir kelimedir. Başında Ö, sonunda N olan kelimenin 1. harfi ö, 2. harfi n. Başında Ö ve sonunda N olan 2 harfli kelime.
Bu kelimenin harfleri ile başka kelime bulunamadı.